Simit hangi yöreye özgüdür?

Simit, Türkiye'nin ulusal bir lezzeti olarak kabul edilse de kökeni itibarıyla İstanbul'a özgü bir hamur işidir. Özellikle Osmanlı İmparatorluğu döneminde İstanbul'da popülerleşmiş ve zamanla tüm Anadolu'ya yayılmıştır. İstanbul simidi, ince, gevrek ve susam kaplı haliyle meşhurdur. Ancak günümüzde Türkiye'nin hemen her şehrinde farklı varyasyonları bulunabilir; örneğin Ankara'da daha kalın ve yumuşak, İzmir'de ise genellikle "gevrek" adıyla anılan bir çeşidi yaygındır. Ayrıca simit, Yunanistan ve Orta Doğu gibi komşu bölgelerde de benzer versiyonlarla tüketilmektedir, ancak en otantik ve geleneksel hali İstanbul ile özdeşleşmiştir.

Simidin tarihi 16. yüzyıla kadar uzanır. Osmanlı saray kayıtlarında ve seyyahların notlarında İstanbul'da simit satıcılarından bahsedilmiştir. Özellikle sabah kahvaltılarında ve sokak lezzetleri arasında önemli bir yere sahiptir. Simit, geleneksel olarak odun ateşinde pişirilir ve susamla süslenerek servis edilir. İstanbul'da simitçilerin simit tepsiyle satış yapması, kentin kültürel bir simgesi haline gelmiştir. Ayrıca, ramazan aylarında iftar sofralarında da sıkça tüketilir.

Simit, un, su, maya, tuz ve şekerden oluşan bir hamurun halka şeklinde şekillendirilip pekmez veya suya batırıldıktan sonra bol susama bulanarak fırında pişirilmesiyle hazırlanır. Başlıca çeşitleri şunlardır:

• İstanbul Simidi: İnce, gevrek ve susamlı
• Ankara Simidi: Daha kalın ve yumuşak dokulu
• İzmir Gevreği: Genellikle daha büyük ve çıtır
• Anadolu'da Yöresel Çeşitler: Bazı bölgelerde ceviz veya çörek otu ile zenginleştirilmiş versiyonları bulunur

Kısacası, simit öncelikle İstanbul yöresine özgü olsa da, Türkiye genelinde sevilen ve farklı şekillerde üretilen bir sokak yemeğidir.